Afscheid nemen

Soms realiseer je niet hoeveel familie en vrienden je hebt. Soms als ik voor het zoveelste weekend thuis zit voel ik mij wel eens alleen.
Afgelopen donderdag zou ik met Christa uit eten. Dus ik stond rond 20 uur bij Christa voor de deur. Christa was nog niet klaar dus voor we weg gingen was het 20:30. Ze loopt naar de auto, dus ik denk al dan gaan we zeker naar Emmeloord. Nou niet dus...

Bij het Zwembad slaat ze af en ik denk, dit meen je niet we gaan toch niet zwemmen... Ik hou echt niet van zwemmen, echt niet. En ik had niet eens mijn zwemkleding bij mij, en toch is het eerste wat in mij op kwam. Gelukkig reed ze door en ik dacht nog of hier zit een heel lekker restaurant of ik ben de pineut..

Dat laatste was het geval. Ik hou dus helemaal niet van aandacht en weet niet zo goed hoe ik mij dan een houding moet geven. We kwamen aanrijden en vrienden en familie stonden klaar bij het showbandhouse, zelf de showband was er!

Ik dacht wel dat er een afscheidsfeestje zat aan te komen, maar ik dacht dat dit zaterdag zou zijn. En zoveel mensen ik had dat echt niet verwacht. Dus ik was compleet verrast! En iedereen was er ook. Ik heb best een grote familie en uit elk gezin was wel iemand gekomen, ook al mijn vrienden. Ze hebben er echt werk van gemaakt.
Tijdens zo'n avond besef je pas echt hoeveel mensen echt om je geven. Het was super leuk om iedereen nog even een keer te zien.

Alie, Lea, Moeder, Tante Trui, Janita, Berdien, Grethe, Christa. Theressa, Vader, Carolien, Jannie, Showband Urk, Marijtje etc.
Iedereen bedankt voor alles en alle gasten ik vond het super dat jullie er allemaal waren!