Fifth week

Sinds deze week heb ik het gevoel dat alles normaal is geworden. Het heeft even geduurd maar ik heb mijn ritme gevonden.

Voor ik weg ging zei ik tegen iedereen de eerste paar maanden ga ik niet naar huis. Ik moet eerst over het punt heen dat ik geen heimwee ga krijgen na elke keer dat ik ze zie.. Het plan was om dus pas in januari een weekend naar huis te gaan. Daar kom ik op terug. Tot nu toe nog geen last gehad van heimwee, maar als ik dan toch een paar dagen vrij ben waarom zou ik dan niet even naar mijn familie gaan.. Dus deze week mijn tickets geboekt voor een paar dagen naar Nederland. En ik moet zeggen dat ik echt heel blij ben dat ik dat even ga doen. Het is toch iets waar je naartoe werkt.

Ik wilde heel graag naar een stad in Engeland. Een dorp in Nederland dat ken ik wel, bij de 'whole experience' hoort een stad. Maar een stad is toch wel anders. Soms ben ik een hele morgen in de stad en dan kom ik gewoon niemand tegen die ik ergens van ken, niet eens van gezicht. Nou ben ik hier nog niet zolang, dus dat is niet heel vreemd. Maar ik ben gewend dat als ik op mijn fiets stap 8/10 keer onderweg in ieder geval 1 persoon tegen kom die ik ken. Van de week dacht ik nog zou toch nu wel leuk zijn als ik hier iemand tegen zou komen die zou zeggen Hey Jante, hoe is het? jij ook hier?
Zou toch leuk zijn..?
Goed ik leer steeds meer mensen kennen dus misschien over 10 maanden, komt dat moment vanzelf..

In het begin vond ik het wel lekker hoor, ik vind het heerlijk om op te gaan in een menigte mensen. Niemand die je kent en je bent gewoon onderdeel van.. (ik kan het niet helemaal goed uitleggen, sorry). Maar als je iets niet meer hebt dan mis je het. Een gesloten gemeenschap kan soms benauwen, maar ook ontzettend veilig voelen. Als je hier dood gaat (en je bent niet zo sociaal), dan komen ze er volgens mij pas achter als het gaat stinken. Of je moet je gordijnen elke morgen open doen, en 's avonds dicht. Dan merken ze het misschien eerder.

Ik zei het vorige week nog tegen mijn ouders, als je het moeilijk vind om contacten te leggen mag je blij zijn als je naar de kerk gaat. Ik ben echt gezegend dat ik christen ben, dat schept een band. Je hebt iets gemeen, en door naar de kerk te gaan leer je andere mensen kennen. Stel je voor je ging niet naar de kerk, hoe maak je dan vrienden? (even ervan uitgaande dat je hier niet op school zit) Je gaat toch ook niet alleen in een pub zitten, of alleen naar een disco.... Nouja gelukkig hoef ik er niet over na te denken.

Ik mis mijn dorpje wel hoor... Vooral omdat iedereen die ik ken daar woont (of 6 km verderop). Ondanks dat we een gesloten gemeenschap zijn, zijn we wel heel sociaal en open naar elkaar.